De eerste indruk

Als je naar de Kamer van Koophandel in Amsterdam wilt, moet je een doorzetter zijn. Van de dame die achter de ontvangstbalie zit, mag je pas langs 'start' als je al je huiswerk af hebt. Ook als dat nog niet is opgegeven. Je legt haar vriendelijk uit dat je speciaal naar Amsterdam bent gekomen voor advies en graag iemand wilt spreken. Ze bijt je toe dat je ook had kunnen bellen. 1-0 voor haar. Min 1 voor klantvriendelijkheid.

Terwijl ik wacht tot nummer E22 verschijnt op het informatiebeeldscherm overweeg ik mijn kansen op een succesvolle afloop. Had ik eerst moeten bellen? Is het zinvol om te blijven? Er is een storing bij de gemeente, zei de ontvangsthaaibaai, of ik daar op wilde wachten. Wat zal ik doen?

Kon ik maar iets regelen of uitzoeken, dan was wachten niet zo erg … Maar zonder laptop of iPAD kan ik alleen bellen. Bellen?! Dat is het!! Ik ga ze bellen! Nu, hier vanuit hun eigen wachtruimte. Dan wordt ik net als alle andere bellers meteen geïnformeerd en hoef ik niet te wachten tot de storing bij de gemeente is opgelost om er achter te komen dat ik beter meteen had kunnen gaan.

Ik tap een bekertje gratis cappuccino, wil de haaibaai niet om haar eigen nummer vragen en gebruik een van de publiekscomputers om het op te zoeken. Die is net zo langzaam als verwacht. Na een heleboel klikken en omwegen - en veel 'tjongejongens' tussen de slokken door - kom ik - als de koffie op is - bij de contactgegevens. Ik toets het nummer in. Vanuit mijn mijn ooghoek zie ik andere ondernemers afdruipen bij de ontvangstbalie en vraag me af wie de telefoon zal opnemen …

Maar dan - verrassing! - springt de nummering op E22. Ik druk de kiestoon weg en dan gaat het allemaal razend snel. Samen met een zeer behulpzame adviseur vul ik verschillende formulieren in. Wat compleet is blijft daar en wat ondertekend moet worden door mijn partner kan ik gewoon nasturen in een speciaal aan haar gerichte antwoordenvelop die ik gratis meekrijg. Plus 1 voor klantvriendelijheid. Fijn!

Nu die hele kamer van koophandel nog afschaffen want het is volgens mij niemand duidelijk wat de meerwaarde van die hele ambtenarij nu eigenlijk is ...