365-dagen-project leidt tot meer

Op 2 oktober 2012 plaatste ik de laatste foto in het Facebook-album '365-dagen-project | elke dag een foto van wat de dag kleurt'. Het is bijna een week geleden en ik mis het. Een jaar lang was ik elke dag alert - al was het niet dagelijks met hetzelfde enthousiasme - en maakte foto's van de dingen die ik meemaakte. 's Avonds om een uur of tien keek ik naar het resultaat, selecteerde de foto die het best duidelijk maakte wat deze dag onderscheidde van de anderen, maakte een tekstje dat met een paar woorden de lading dekte en postte het inkijkje in mijn leven op Facebook. Later op de avond, of de volgende dag, genoot ik van de reacties. Er was altijd wel iemand die iets terugzei.

Ze waren ooit diep donker groen. Maar ze
verkleurden door de zon en verloren hun blauwe
toon. De schoenmaker vond het maar een raar
idee om ze met blauwe schoensmeer in te wrijven
maar het resultaat is precies wat ik bedoel!
#schoenmakerblijfbijjeleest

Bij het aflopen van het project merkte ik dat ik niet de enige was die had genoten van mijn 'coming out'. Ik wist wel dat ik een aantal trouwe fans had maar bij de eindaankondiging, stroomde de berichtjes binnen: 'NIET te stoppen, ga gewoon door!' 'Je posts inspireren', 'ik krijg energie van jouw verhaaltjes' en 'ik sta op en ga naar bed met jou posts' om er maar een paar te citeren.

Ook het Goede-tijden-slechte-tijden-effect speelde mee, denk ik, want ik deelde écht wat de dag had gekleurd, ook als het niet zo leuk was. En als het niet facebookable was, gaf ik er een draai aan waardoor het tóch net kon (bezoek aan de gynaecoloog bijvoorbeeld ;-)

Maar doorgaan vond ik geen optie. Een project heeft een kop en een staart en alles wat je er bij verzint wordt een soort gezwel. Op een mooi moment krijgt iedereen daar genoeg van.

Dus toen heb ik het volgende bedacht: ik blijf mijn belevenissen weergeven maar in een andere vorm en in combinatie met andere berichtjes, informatie, foto's, enz. Gewoon hier, op dit blog. Daarom ben ik er tenslotte ooit mee begonnen!

Leuk als je met me meekijkt. Nog leuker als je reageert. Negeren mag ook, dat merk ik toch niet ;-)