Back in business

Indien er iemand was die dit blog volgde: daar ben ik weer!
[Ik ging ooit naar Turks Fruit met Anthonie Kamerling in de hoofdrol en kocht aan het eind van de musical de cd, mede omdat Anthonie zelf de verkoper was en ik hem zo meteen kon bedanken voor de prachtige voorstelling. Als een echte salesman bood hij z'n eigen (en enige) cd er voor een koopje bij aan. Toen ik het aanbod afsloeg met 'die heb ik al', riep hij blij verrast: 'echt waar??']

Als communicatie-adviseur in ruste (ik schrijf nog wel eens teksten maar geef verder vooral ongevraagd advies) raad ik iedere kleine zelfstandige die ik tegenkom aan om te bloggen. 'Laat jezelf zien', zeg ik dan, 'dat is belangrijk. Mensen moeten weten wie je bent om iets van je te willen kopen. Producten zijn inwisselbaar, het gaat om het verhaal achter jouw product of dienst en jij bent onderdeel van dat verhaal.'

Dat is dan geen praatje om de lol van de conversatie. Ik geloof het echt. Maar om het zelf ook na te leven …

Schrijven is leuk, daar ligt het niet aan, en je krijgt zelfverzonnen antwoorden op je eigen vragen. Je deelt wat je ziet, wat je ontdekt en waar je warm voor loopt. De essentie van het kunstenaarschap wat mij betreft: verbeelden of vertalen wat jij ziet - op jouw manier. En je oefent jezelf in 'losser' schrijven - zeker ook een voordeel als je (parttime) tekstschrijver bent.

Dus pak ik het bloggen toch weer op. En dat ga ik serieus aanpakken: elke woensdagavond een nieuw bericht waarin ik iets van mezelf deel. Een gedachte, een foto, een ervaring. Of een vraagstuk zodat jij me kunt helpen met de antwoorden. Ik kijk er naar uit. Het staat in mijn agenda.