Tekenles en de uitdaging van de opdracht

'Tekenles?' Manlief bekijkt me onderzoekend. 'Waarom? Je kunt toch al tekenen?' Ik teken regelmatig en niet eens stom (zou vriend Jan zeggen) maar toen Liesbeth (vriendin) tijdens een verjaardagsfeestje bij Saskia en Luc (vrienden) vertelde dat ze tekenlessen ging geven, en Saskia zich direct aanmeldde, onder het motto 'altijd al willen leren tekenen', verscheen zo'n tekencursus voor mij ook als een perfect idee. Leren is immers altijd leuk. En bovendien, wanneer kan een mens tekenen?

Vorig jaar ging ik op naailes. 'Naailes?' riepen moederlief, manlief en zoonlief verbaast uit. 'Je kunt toch al naaien?!' Inderdaad, ik had als kind al leren naaien van mijn moeder. Rokken, blouses, broeken, de hele rataplan - ik heb zelfs een bikini gemaakt. Mijn moeder herinnert me er graag aan hoe ik bezweet en met een hoogrood hoofd worstelde met plooitjes en knoopsgaten. Lekkere combinatie ook, moet je eens proberen, naaien met zweethandjes ... Anyway, ik had dus opeens ontzettend veel zin in naailes want wilde weten hoe ik mijn eigen draai aan kleding kon geven en wat ik moest doen om het er profi uit te laten zien. En ik wist echt niet meer hoe je een broek in elkaar moest zetten (sorry mam). 

Op een bepaalde manier was het verslavend, ik sloeg geen naailes over. Ik denk dat die twee uur opperste concentratie iets met me deden. Bovendien, en dat had ik me ook al eens gerealiseerd toen ik interieurstyling deed en grafische vormgeving, is het leuke van les dat je moet maken wat een ander je opdraagt. Vaak zitten daar dingen bij waar je zelf never nooit aan zou denken. En precies daar zit 'em de crux: zelf kies je iets dat je al kunt of waarvan je het vermoeden hebt dat je het tot een goed einde zult brengen. De ware uitdaging zit 'em in de opdracht van de docent. Want pas dan doe je iets waarvan je dacht dat je het nooit zou leren. Al was het maar omdat je er zelf nooit aan zou beginnen. Zoals een citroen tekenen bijvoorbeeld (hoe wordt zo'n ding rond?!) of een bol knoflook (al die teentjes, wat een gedoe ...). En als het dan lukt, gewoon omdat je het héél hard probeert en precies doet wat de juf zegt, ben je apetrots op jezelf. Véél trotser dan wanneer je je eigen opdrachten hebt uitgevoerd.

En zo kon het dus gebeuren dat de cursisten van de tekenles van juf Liesbeth na afloop in de groepsapp lieten weten dat hun partners vol bewondering uitriepen: 'heb jij dat gemaakt?! Nou ja, hoe kan dat nou zo opeens? Goed zeg!!' Zelfs de mijne. 

T I P

--------------

De tekenles van juf Liesbeth is nieuw. De juf vindt het zelf ook nog een beetje spannend maar dat is nergens voor nodig want ze heeft de eerste les al laten zien dat ze een hele leuke, capabele juf is. Ze heeft ons geen knollen voor citroenen verkocht, zo gezegd. Bij voldoende animo wil ze ook nog een ochtendles starten. Dus als je zin hebt om te leren tekenen, is dit het juiste moment. Liesbeth's lessen zijn in Krommenie. Wij doen de woensdagavondles. Misschien is daar ook nog een plaatsje vrij. 

---